Uważam, że jedną z najzabawniejszych opowieści w „Dynastii Miziołków” Joanny Olech jest ta, w której dwunastoletni Miziołek przynosi do domu szczura, oznajmiając, że chciałby, aby stał się nowym domowym pupilem rodziny. Reakcje na taki pomysł były oczywiście pełne zdziwienia, biorąc pod uwagę powszechne negatywne skojarzenia ze szczurami. Choć mogą być hodowane jako zwierzątka domowe, dla wielu ludzi szczury są symbolem braku higieny i zagrożenia zdrowotnego.
Historia zaczyna się, gdy Fifa, kolega Miziołka, przynosi do szkoły szczura, którego udało mu się udomowić. Okazuje się, że jest to szczurzyca, która wkrótce rodzi młode. Miziołek, zachwycony zwierzęciem, dostaje od przyjaciela jedno z maluchów, które decyduje się przygarnąć. Mimo obaw przed reakcją rodziców, nie ukrywa szczurka i postanawia przedstawić go rodzinie. Ku jego zaskoczeniu, ojciec nie protestuje, ale Mamiszon, mająca raczej negatywne skojarzenia ze szczurami, początkowo jest przeciwna. Ostatecznie jednak, pod wpływem presji pozostałych członków rodziny, zgadza się na przyjęcie szczurka i nawet zaczyna się nim opiekować. Z dumą tworzy dla niego zabawny kombinezonik na drutach. Szczurek zostaje nazwany Ogryzkiem, zapewne z powodu swojej skłonności do podjadania resztek jedzenia.
Cała sytuacja obfitowała w zabawne momenty, przede wszystkim dlatego, że mało kto spodziewałby się, iż dziecko przyniesie do domu szczura jako pupila. Reakcja rodziców mogła być nerwowa, biorąc pod uwagę nieznane pochodzenie zwierzęcia, ale rodzina Miziołków, kierująca się swoimi ekscentrycznymi zasadami, przyjęła całą sytuację w zaskakująco humorystyczny sposób i szczęśliwie zakończyła historię.
Aktualizacja: 2024-08-20 21:54:45.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.