„Granica” to powieść społeczna i psychologiczna, której autorką jest Zofia Nałkowska. Opisała ona w niej szybką, błyskotliwą, ale też krótką historię kariery pewnego młodzieńca, Zenona Ziembiewicza. Ten ambitny bohater uwikłał się w nieszczęśliwy trójkąt miłosny, co skończyło się dla niego tragicznie. Romans z córką kucharki okazał się brzemienny w skutki i zakończył piękne plany Ziembiewicza na jego dalsze życie.
Spis treści
Zenon Ziembiewicz pochodził ze zubożałej rodziny szlacheckiej. Jego ojciec stracił majątek i zajmował się prowadzeniem majątku Tczewskich w Boleborzy, a także wdawaniem się w liczne romanse, które wybaczała mu matka Zenona. Uczył się w gimnazjum w pobliskim mieście. To właśnie tam poznał Elżbietę Biecką i zakochał się w niej. Zostaje jednak przez nią początkowo odrzucony, ponieważ w tym okresie Elżbieta kocha się w rotmistrzu Awaczewiczu.
Zenon jest bardzo ambitny i wyznacza sobie liczne cele. Po gimnazjum kontynuuje naukę i wyjeżdża na studia do Paryża. Poznaje tam Karola Wąbrowskiego, syna Cecylii Kolichowskiej z pierwszego małżeństwa. Kolichowska jest z kolei ciotką Bieckiej i opiekuje się dziewczyną, która mieszka w jej kamienicy. Wdaje się tam też w romans ze śmiertelnie chorą na gruźlicę Adelą. Dziewczyna szczerze go kocha.
Zenon na okres wakacji wraca do majątku w Boleborzy. Rok przed ukończeniem studiów poznaje tam dziewiętnastoletnią córkę kucharki, Justynę Bogutównę. Dziewczyna jest prosta i piękna, przez co szybko Zenon staje się nią zauroczony. Wdaje się z nią w kolejny romans.
Okazuje się, że rodzice nie mogą dłużej wspierać finansowo edukacji Zenona. Staje on więc przed koniecznością zarabiania. Matka doradza mu spotkanie z Czechlińskim. Zenon podejmuje zatem współpracę z bezpartyjnym czasopismem regionalnym „Niwa”, które prowadzi Czechliński, a którego linia nie zgadza się z jego wartościami.
Zenon odnawia przyjaźń z Elżbietą Biecką. Często się spotykają i nawiązuje się między nimi prawdziwe porozumienie. Zenon opowiada Elżbiecie o zakończonej według niego sprawie z Justyną. Wraca też na ostatni rok studiów do Paryża. Potem wraca do miasta, gdzie spotyka załamaną śmiercią matki Justynę. Ich romans odżywa, a Zenon staje się redaktorem naczelnym „Niwy”. W tym czasie Justyna zachodzi z nim w ciążę i z tego powodu Elżbieta zrywa zaręczyny z Zenonem. Zenon zmusza Justynę do przerwania ciąży, a sam wraca do byłej narzeczonej, pobiera się z Elżbietą i wyjeżdża z nią do Francji. Potem Elżbieta znajduje Justynie posadę w sklepie tekstylnym u pana Torucińskiego.
W tym czasie Justyna popada w melancholię, myśląc o ciąży, którą przerwała pod wpływem Zenona. Zaczyna się u niej rozwijać choroba psychiczna. Porzuca swoją pracę. W tym czasie Zenon obejmuje stanowisko prezydenta miasta, a Elżbieta rodzi mu syna o imieniu Walerian. Justyna prosi Zenona o znalezienie innej pracy, a Elżbieta znajduje jej posadę w cukierni Chązowicza. Jednak i to stanowisko Justyna szybko opuszcza.
W mieście widać objawy ogarniającego kraj kryzysu społecznego i ekonomicznego. Zamknięta zostaje huta, która wcześniej bankrutuje, w wyniku czego robotnicy buntują się i organizują manifestacje. Któregoś razu ktoś strzela w manifestujących, są ranni. Wtedy po mieście roznosi się plotka, że to właśnie Zenon pozwolił na użycie broni i strzelanie do robotników. Dzieje się tak, mimo iż Zenon przyjechał do miasta po jej wydaniu. W międzyczasie Justyna zarzuca go pretensjami związanymi z aborcją, a Zenon obawia się ujawnienia swojego romansu z córką kucharki. Justyna próbuje odebrać sobie życie. Nie udaje jej się to, więc mści się na Zenonie. Wchodzi do jego gabinetu w urzędzie miasta i oblewa mu twarz żrącą substancją.Gdy oślepiony Zenon opuszcza szpital, strzela w sobie w usta z rewolweru i umiera. Elżbieta oddaje syna jego matce i wyjeżdża za granicę.
Aktualizacja: 2024-06-20 18:19:33.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.