Szanowni Państwo Nemeczek,
nazywam się Janosz Boka i jestem jednym z przyjaciół Państwa syna, Erno. Byliśmy z Nemeczkiem bardzo blisko i codziennie spędzaliśmy z nim czas na Placu Broni. Był jedną z najbardziej oddanych naszej grupie osób i nigdy nas nie zawiódł Nawet gdy chorował, to postanowił walczyć o to, co było dla nas ważne i to dzięki niemu otrzymaliśmy nasze ulubione miejsce i obroniliśmy je przed inną grupą.
Strata Nemeczka nami wstrząsnęła. Zapewne nasz ból nie może się równać z Państwa cierpieniem, ale tamtego dnia straciliśmy najlepszego kolegę, jakiego mogliśmy sobie wyobrazić. Zapewne gdy żył, to za mało go docenialiśmy i zauważyliśmy, bo Nemeczek był bardzo skromny. Starał się ze wszystkich sił, ale łatwo go było przeoczyć. Teraz wszyscy bardzo tego żałujemy.
Piszę ten list, by złożyć Państwu wyrazy najszczerszego współczucia w imieniu moim i kolegów. Czujemy się winni tego, że Nemeczek wstał z łóżka i przyszedł nam pomóc. Plac Broni jest dla nas ważny, ale straty Erno nie da się wynagrodzić. Oprócz współczucia chciałbym Państwu jeszcze przekazać nasze przeprosiny, że tak się to wszystko skończyło. Nie chcieliśmy narażać Nemeczka na taki wysiłek czy zmuszać go do poświęcenia. To była jego decyzja, jednak wciąż czujemy, że mieliśmy w tym udział. Tak bardzo nam teraz przykro. Gdybyśmy mogli cofnąć czas, to nie dopuściliśmy do tych wszystkich wydarzeń. Teraz został nam już tylko żal i tęsknota za najlepszym przyjacielem.
Szanowni Państwo, mam nadzieję, że ten list pokazuje, jak bardzo nam jest przykro i jak bardzo Państwo współczujemy. Jako koledzy i przyjaciele będziemy zawsze nosić Nemeczka w naszej pamięci, wspominając, jaki był odważny i wyjątkowy. Mam nadzieję, że to chociaż trochę Państwa pocieszy w tych trudnych momentach żałoby po Erno.
Z poważaniem,
Janosz Boka
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.