Manfred - charakterystyka

Autorka charakterystyki: Adrianna Strużyńska.
Autor Rafał Kosik

Felix, Net i Nika oraz Gang Niewidzialnych Ludzi to po­wieść scien­ce fic­tion Ra­fa­ła Ko­si­ka. W utwo­rze po­ja­wia­ją się więc rów­nież nie­stan­dar­do­wi bo­ha­te­ro­wie, tacy jak sztuczna inteligencja o imieniu Manfred.

Charakterystyka Manfreda

Sztucz­na in­te­li­gen­cja (AI) opie­ra się na zdol­no­ści ma­szyn do ucze­nia się ludz­kich umie­jęt­no­ści – ro­zu­mo­wa­nia, pla­no­wa­nia, kre­atyw­no­ści, zdo­by­wa­nia no­wych in­for­ma­cji. Wła­śnie nad ta­kim pro­jek­tem pra­co­wał tata Neta Bieleckiego, bar­dzo do­bry in­for­ma­tyk. Sztucz­na in­te­li­gen­cja mia­ła po­móc w ste­ro­wa­niu sy­gna­li­za­cją świetl­ną w War­sza­wie.

Chło­pak wy­ko­rzy­stał kod na­pi­sa­ny przez ojca i na jego pod­sta­wie stworzył sztuczną inteligencję, której nadał imię Manfred. Net nie do koń­ca zda­wał so­bie spra­wę z moż­li­wo­ści swo­je­go przy­ja­cie­la. Man­fred wy­do­stał się do In­ter­ne­tu i za­czął się po­wie­lać. Roz­wi­jał się na tyle szyb­ko, że był w sta­nie z po­wo­dze­niem uda­wać czło­wie­ka – mama Neta roz­ma­wia­ła z Man­fre­dem przez In­ter­net, nie ma­jąc po­ję­cia, że w rze­czy­wi­sto­ści jest sztucz­ną in­te­li­gen­cją, a nie sa­mot­nym, miesz­ka­ją­cym w War­sza­wie chłop­cem.

W koń­cu Man­fred zo­stał wy­ko­rzy­sta­ny głów­nie ze swo­im prze­zna­cze­niem – zaczął sterować warszawską sygnalizacją i bły­ska­wicz­nie roz­ła­do­wał kor­ki. Na tym nie za­koń­czy­ła się jed­nak rola Man­fre­da w ży­ciu Felixa, Neta i Niki. Peł­nił funk­cję asy­sten­ta, któ­ry po­ma­gał im w zbie­ra­niu da­nych, nie­zbęd­nych do roz­wią­za­nia ko­lej­nych za­ga­dek. Z cza­sem Man­fred co­raz bar­dziej roz­wi­jał się, a jego my­śle­nie zbli­ża­ło się do ludz­kie­go. Od­mó­wił po­mo­cy Ne­to­wi pod­czas kart­ków­ki, po­nie­waż chciał zmo­ty­wo­wać go do na­uki.

Na­wet Man­fred nie był jed­nak w sta­nie prze­wi­dzieć wszyst­kie­go – współ­pra­co­wał z Vi­dok­to­rem, inną sztucz­ną in­te­li­gen­cją, nie wie­dząc, że odłą­czy­ła się od nie­go jego zło­wiesz­cza ko­pia – Morten. Man­fred wspie­rał jed­nak trój­kę przy­ja­ciół, kie­dy tyl­ko mógł, to­wa­rzy­szył im w wy­pra­wie do Si­lver To­wer i pod­po­wia­dał, co ro­bić, aby od­zy­skać księ­gę pro­fe­so­ra Kusz­miń­skie­go. Wie­dza Man­fre­da przy­czy­ni­ła się też do od­na­le­zie­nia skar­bu bab­ci Lusi.

Man­fred, cho­ciaż był tyl­ko sztucz­ną in­te­li­gen­cją, z cza­sem stał się swo­je­go ro­dza­ju asy­sten­tem Neta. Po­ma­gał w zna­le­zie­niu wszyst­kich waż­nych in­for­ma­cji, któ­re dla czło­wie­ka by­ły­by trud­ne do ze­bra­nia. Po­wieść przed­sta­wia więc za­rów­no do­bre, jak i złe stro­ny roz­wi­ja­ją­cej się tech­no­lo­gii.


Prze­czy­taj tak­że: Morten - charakterystyka

Ak­tu­ali­za­cja: 2023-04-15 15:01:03.

Sta­ra­my się by na­sze opra­co­wa­nia były wol­ne od błę­dów, te jed­nak się zda­rza­ją. Je­śli wi­dzisz błąd w tek­ście, zgłoś go nam wraz z lin­kiem lub wy­ślij ma­ila: kon­takt@po­ezja.org. Bar­dzo dzię­ku­je­my.