Felix Polon to główny bohater powieści Rafała Kosika Felix, Net i Nika oraz Gang Niewidzialnych Ludzi. Chłopak wyróżniał się na tle rówieśników, ponieważ miał dostęp do wynalazków swojego ojca. Nie wykorzystywał ich jednak w złej wierze, ale aby walczyć z przestępcami i stawać w obronie bliskich.
Felix z pozoru był zwyczajnym chłopcem. Miał trzynaście lat i rozpoczął naukę w Gimnazjum imienia profesora Stefana Kuszmińskiego w Warszawie. Chodził do klasy IA, w której znalazł sobie przyjaciół – Neta i Nikę.
Felix nie wyróżniał się pod względem wyglądu: był przeciętny, szczupły, jasnowłosy, miał piwne oczy. Na co dzień raczej nie ubierał się elegancko, ale na rozpoczęcie roku szkolnego założył ciemny garnitur i białą koszulę. Mama Felixa była dyrektorem marketingu w banku i bardzo długo pracowała. Jego ojciec miał specyficzny zawód – był wynalazcą, a Felix starał się pójść w jego ślady, również interesował się techniką i innowacjami. Oprócz rodziców, mieszkał ze swoim psem Cabanem – czarnym terrierem rosyjskim.
Ojciec Felixa z różnym skutkiem opracowywał nowe rozwiązania, ale udało mu się zarazić syna swoją pasją. Felix sam stworzył specjalny rower wyposażony w Czujnik przechyłu, silnik elektryczny, koło zamachowe i akumulator. Wykorzystywał również GPS, aby nigdy nie zgubić drogi. Jak jednak sam przyznawał, nie znał się na komputerach, w przeciwieństwie do swojego kolegi Neta. Podobnie jak ojciec, tworzył mechaniczno-elektryczne wynalazki. Był dumny ze swojego taty, chętnie pokazywał przyjaciołom jego dzieła.
Felix chętnie pomagał innym, był mocno związany z rodziną i przyjaciółmi. Dla bliskich osób był w stanie zrobić naprawdę wiele, przez co przeżył wiele fascynujących, ale też niebezpiecznych przygód. Z pomocą przyjaciół udało mu się znaleźć biurowiec, stojący na miejscu dawnego kościoła, dzięki czemu znalazł zaginiony skarb babci Lusi – uszczęśliwił ją, zwracając jej stracony podczas wojny pierścionek. Felix nie wahał się działać również, kiedy zaginęła jego przyjaciółka Nika. W nocy udał się z Netem na poszukiwania dziewczyny, chociaż mieli podejrzenia, że przyjaciółkę porwało yeti. Felix pomógł również ojcu w dalszych badaniach nad obiektami latającym, rozwiązując zagadkę i zdobywając dla niego księgę profesora Kuszmińskiego.
Chłopak był zdolny do poświęceń, a mimo młodego wieku, potrafił ryzykować życiem dla wyższego dobra. Doskonale było to widać podczas starcia ze złowieszczym Mortenem i jego robotami modułowymi. Dzięki Felixowi i jego przyjaciołom, tajemnica Gangu Niewidzialnych Ludzi została rozwiązania, a badania profesora Kuszmińskiego nie trafiły w ręce szalonej sztucznej inteligencji. Bardzo możliwe, że cała misja nie powiodłaby się, gdyby nie Felix, noszący przy sobie wynalazki ojca, między innymi linkę z kotwicą i wyciągarką czy scyzoryk o trzydziestu ostrzach.
Felix był bystry oraz miał zacięcie do rozwiązywania zagadek. Kiedy coś go zainteresowało, zawsze dążył do poznania prawdy. Z pomocą przyjaciół udało mu się znaleźć kryjówkę chuliganów: Marcela i Rubena oraz odzyskać skradzione przedmioty. Felix odkrył również zagadkę duchów na szkolnym strychu: dowiedział się, że to szczątki profesora Kuszmińskiego i jego rodziny, dzięki czemu zapewnił im godny pogrzeb. Udało mu się też odnaleźć skarb ukryty w zamku na Kociej Skale, co od lat nie udawało się przewodnikowi.
Felix oczywiście nie był pozbawiony wad. Często nie chciało mu się uczyć, dlatego szukał sposobów, jak łatwo zdobywać dobre oceny. Kiedy wymagająca nauczycielka geografii zapowiedziała kartkówkę, Felix i Net zastanawiali się, jak przygotować elektroniczną ściągę i wykorzystać sztuczną inteligencję – Manfreda, aby udzielić poprawnych odpowiedzi. Szkoła znajdowała się dla Felixa i jego przyjaciół na drugim miejscu – kiedy mieli ważną misję, nie wahali się pójść na wagary.
Felix z pewnością miał ciekawsze życie niż większość gimnazjalistów. Dzięki swojemu sprytowi i zaangażowaniu, rozwiązał wiele zagadek i pomógł swoim bliskim. Jego przygody wymagały odwagi i niejednokrotnie były ryzykowne, ale wszystko dobrze się skończyło.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.