Mówi się, że to młodzi są siłą, która zmienia świat i jest w stanie całkowicie odmienić jego wygląd i sprawić, by jego kształt stał się inny i lepszy od tego, jakim pozostawiły go poprzednie pokolenia. Z tego założenia wychodziło także wielu twórców literatury i to niezależnie od epoki, w jakiej tworzyli swoje dzieła. Tego typu podejście znaleźć więc można w wierszu pozytywistycznego poety, Adama Asnyka, zatytułowanym „Do młodych” oraz w znanej, romantycznej „Odzie do młodości” autorstwa wieszcza narodowego, Adama Mickiewicza.
Wiersz „Do młodych” uznawany jest za manifest programowy pozytywistów. Adam Asnyk opowiada tam o zadaniach wyznaczonym nowym twórcom, którzy są utożsamiani przez niego z postępem i koniecznymi zmianami, jakie należy wprowadzić w społeczeństwie. To właśnie młodzi pozytywiści mają być ich źródłem, kreować je i wprowadzać w życie.
W przekonaniu Asnyka to właśnie młodzi mają szukać dla ludzkości nowych dróg i możliwości rozwoju. Przestrzega on również przed wiarą w fałszywe mity i legendy, które mogą zaślepić ludzi w trakcie poszukiwania nowych horyzontów. Asnyk zwraca także uwagę na to, by nie niszczyć dokonań poprzednich pokoleń, lecz raczej by otaczać je szacunkiem i pamiętać o tym, by samemu dokonywać rzeczy jeszcze większych i doskonalszych.
Asnyk promuje więc rozwój polegający na faktycznych osiągnięciach, nie zaś na dyskredytacji tego, do czego doszli żyjący wcześniej twórcy. Młodzi mają więc czerpać z poprzednich doświadczeń, nie zaś je burzyć.
W „Odzie do młodości” Adama Mickiewicza ludzie młodzi także są siłą, która zmienia świat. Dzieło to łączy w sobie jeszcze elementy klasycyzmu z nadchodzącymi już założeniami romantyzmu. Wiersz jest więc w sam w sobie przykładem tego, jak młodzi zmieniają rzeczywistość, światopogląd oraz sztukę, gdy nadchodzi czas ich działania. Młodość ma odkrywać nowe perspektywy i horyzonty, wylatywać ponad to, co już znane i sprawdzone, by okryć rzeczy, o których wcześniej nikomu się nie śniło. Młodość ma bowiem w sobie siłę kreacji i tworzenia, twórczość to jest coś, co jest im bliskie bardziej niż jakiejkolwiek innej grupie społecznej.
Młodość nie jest tutaj rozumiana jako konkretny wiek, ale raczej też specyficzny stan, w jakim człowiek znajduje przez pewien czas w swoim życiu i z którym wiążą się konkretne odczucia, emocje oraz możliwości. Ludzie młodzi mają więc osiągać w myśl refleksji Mickiewicza więcej niż ich poprzednicy, mają się rozwijać i poznawać nowe perspektywy, nie zaś zamykać w ograniczonym, już dobrze im znanym świecie. Mają tworzyć rzeczy niezwykłe i zachwycające, do czego są zresztą przeznaczeni.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.