Świat dziecięcych fantazji przedstawiony w Chłopcach z Placu Broni

Autorką opracowania jest: Adrianna Strużyńska.

Powieść węgierskiego pisarza Ferenca Molnára „Chłopcy z Placu Broni” należy do klasyki literatury dla dzieci i młodzieży. Autor zagłębił się w psychikę młodych ludzi i spojrzał na świat ich oczami. Chłopcy z Placu Broni przeżywają niezwykłe przygody, jednak czas ich beztroski dobiega końca. Molnár ukazuje proces porzucania dziecięcych fantazji i wchodzenia w dorosłość.

Plac Broni jest dla chłopców małą ojczyzną. Wszystkie wydarzenia rozgrywają się wokół tego miejsca. Plac broni staje się symbolem młodzieńczej wolności. Dorośli nie mają tam wstępu. Chłopcy uwalniają się od ograniczeń, stawianych przez rodziców i nauczycieli. Tworzą strukturę, przypominającą armię. Nadają sobie stopnie wojskowe. Awans wymaga odwagi i zaangażowania. Chłopcy okazują szacunek kolegom, posiadającym wyższy stopień i słuchają ich rozkazów. W ten sposób, uczą się szacunku wobec autorytetów.

Przestrzeganie zasad, obowiązujących na Placu Broni, jest dla nich ważniejszą lekcją, niż słowa nauczycieli i rodziców. Z pozoru niewinna zabawa sprawia, że bohaterowie dojrzewają i kształtują własny system wartości. Najważniejsze znaczenie mają dla nich honor, lojalność i odpowiedzialność. Chłopcy przywiązują wagę do swojej reputacji. Nemeczek nie może pogodzić się z niesłusznym oskarżeniem o zdradę i tchórzostwo ze strony Związku Kitowców. Robi też wszystko, aby udowodnić kolegom swoją odwagę i zaangażowanie, aby w końcu otrzymać awans i przestać być jedynym szeregowcem w grupie.

Chłopcy tworzą zasady i regulaminy, których muszą przestrzegać. Gdy członkowie Związku Kitowców oskarżają Nemeczka o zdradę, wpisują jego imię i nazwisko do księgi małymi literami. Po oczyszczeniu go z zarzutów, zmieniają litery na duże, na znak szacunku. Wszystkie przewinienia mają swoje konsekwencje. Gdy Boka zapomina o zamknięciu furtki na Plac Broni, zostaje wpisany do czarnej księgi. Zasady dotyczącą wszystkich, również przywódców. Zdrada wiąże się z poważnymi konsekwencjami. Gereb zostaje wykluczony z towarzystwa, ponieważ współpracuje z wrogimi czerwonymi koszulami. W porę postanawia jednak wrócić do przyjaciół. Dwukrotnie prosi o wybaczenie, w sprawę angażuje się nawet jego ojciec. Boka pozwala mu wrócić, ale degraduje go do stopnia szeregowca. Chłopcy uczą się ponoszenia konsekwencji swoich czynów, ale też wybaczania bliskim, którzy popełnili błąd.

Zaangażowanie chłopców z Placu Broni wykracza poza zwyczajną, dziecięcą zabawę. To miejsce staje się twierdzą, której bohaterowie są gotowi bronić za wszelką cenę. Gdy czerwone koszule chcą odebrać im Plac Broni, bohaterowie nie zamierzają poddać się bez walki. Rywalizacja między dwoma grupami chłopców obfituje w niezwykłe, ale też niejednokrotnie niebezpieczne, przygody.

Bohaterowie zakradają się do wrogich obozów, snują intrygi, a w końcu - przygotowują się do bitwy, która jest punktem kulminacyjnym powieści. Jej przebieg również świadczy o niezwykłej wyobraźni chłopców. Walczą w zapasach, szermierce oraz z użyciem bomb piaskowych. Chłopcy z Placu Broni zwyciężają, udaje im się utrzymać kontrolę nad swoją siedzibą. Cena wygranej jest jednak bardzo wysoka. Chory i wycieńczony Nemeczek umiera niedługo po bitwie. Śmierć kolegi szczególnie porusza Janosza Bokę, który czuje się odpowiedzialny za młodszego i słabszego kolegę.

Bohaterowie stopniowo opuszczają świat dziecięcych marzeń. Muszą zmierzyć się z poważnymi problemami i rozczarowaniami, związanymi z dorosłym życiem. Okazuje się, że śmierć Nemeczka była daremna. Boka dowiaduje się, że za kilka dni na Placu Broni ma rozpocząć się budowa kamienicy. Kraina dzieciństwa niebawem przestanie istnieć.


Przeczytaj także: Artyzm w Chłopcach z Placu Broni

Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.