I słowik tylko po święty Wit śpiewa

Pytasz się, czemu ucichły me pieśni
I jęk się często z mych piersi odzywa?
Bo w snach się moich nic dobrego nie śni. -
I słowik tylko po święty Wit śpiewa.

Straszne się w duszy naradza przeczucie,
Wszystko się łamie - rozstraja - rozrywa:
Nie każ mi śpiewać na rozpaczy nucie! -
I słowik tylko po święty Wit śpiewa.

Ponad krwią, lejną mordami, nie bojem,
Nie umie harfa zabrzmieć nieszczęśliwa;
Wtedy milczenie jedynym jej strojem -
I słowik tylko po święty Wit śpiewa.

Czytaj dalej: Nim słońce wejdzie - Zygmunt Krasiński