Halina Poświatowska

Biografia

Na świat przyszła 9 maja 1935 roku w Częstochowie jako Halina Myga, jednak na chrzcie ksiądz odnotował imię Helena, uznając Halinę za nienależące do kanonu świętych. Jako dorosła poetka przywróciła swoje pierwotne imię. W ostatnich tygodniach przed wyzwoleniem Częstochowy wraz z rodziną ukrywała się piwnicy. Pobyt ten, w wilgotnych i zimnych przestrzeniach, odbił się na zdrowiu nastolatki – zachorowała na anginę, która spowodowała nieodwracalne zmiany w organizmie. Bakterie paciorkowca wywołały zapalenie stawów i wadę zastawki dwudzielnej w sercu z którymi będzie zmagać się przez całe życie. Przez kilka lat próbowała uczęszczać do szkół państwowych, jednak słaby stan zdrowia zmuszał ją do częstych pobytów w sanatoriach i szpitalach. Jako dziewiętnastolatka wyszła za mąż za poznanego podczas leczenia malarza i filmowca Adolfa Poświatowskiego, jednak już po dwóch latach została wdową. W 1956 roku zadebiutowała na łamach czasopisma „Gazeta Częstochowska” utworami poetyckimi. W kolejnym roku wydała swój debiutancki tomik Hymn bałwochwalczy, który zachwycił krytyków. Postępujące pogorszenie zdrowia zmusiło poetkę do operacji serca, na którą mogła sobie pozwolić dzięki wsparciu środowiska literackiego. W 1958 roku wyruszyła do Stanów Zjednoczonych na wspomniany zabieg. Tam też podjęła, dzięki kolejnemu wsparciu, naukę w amerykańskim Smiths College w Northampton. Pomimo propozycji kontynuowania studiów na etapie doktoranckim, powróciła do kraju, gdzie podjęła się studiów filozoficznych na Uniwersytecie Jagiellońskim. Strach upływającego życia, niedoskonałość ciała, zrozumienie śmierci oraz podkreślanie wybitności kobiecej jednostki były głównymi tematami podejmowanymi w jej twórczości, najbardziej znana jest jednak z pięknych wierszy o miłości. W latach sześćdziesiątych Halina Poświatowska wydała jeszcze dwa tomiki poetyckie: Dzień dzisiejszy (1963) i Oda do rąk (1966). Prace nad ostatnim, Jeszcze jedno wspomnienie, przerwała jej śmierć – publikacja ukazała się już po odejściu poetki. W 1967 roku poddała się operacji serca, na skutek której zmarła kilka dni później – 11 października 1967 roku w Warszawie.