Biografia Haliny Poświatowskiej
Halina Poświatowska należy do znanych i cenionych polskich poetek XX wieku. Urodziła się 9 maja 1935 roku w Częstochowie, pod nazwiskiem Halina Myga, , jednak na chrzcie ksiądz odnotował imię Helena, uznając Halinę za nienależące do kanonu świętych. Jako dorosła po-etka przywróciła swoje pierwotne imię. Należała do rzemieślniczej rodziny, a jej rodzice mieli jeszcze troje dzieci: Zbigniewa, Małgorzatę i Elżbietę. Poetka rozpoczęła swoją edukację w gimnazjum Nauka i Praca w Częstochowie, a później w I Liceum Ogólnokształcącym im. Juliusza Słowackiego dla dziewcząt.
Jednym z najważniejszych wydarzeń wpływających na życie Haliny Poświatowskiej były II wojna światowa i okupacja Częstochowy. Rodzina poetki zmuszona była przebywać w ukryciu, w zimnej i wilgotnej piwnicy - od 15 stycznia 1945 roku aż do wyzwolenia jej rodzinnego miasta. Długie miesiące spędzone w ciemności i złych warunkach sprawiły, że poetka zachorowała na anginę i zaraziła się bakterią paciorkowca. Spowodowało to późniejsze rozwinięcie się zapalenia stawów i powstanie poważnej wady serca, z którą Poświatowska musiała walczyć całe swoje życie. Choroba przyczyniła się także do jej przedwczesnego zgonu.
Ciężka wada serca była przyczyną częstych pobytów poetki w szpitalach i sanatoriach. Podczas jednej z takich wizyt Halina poznała swojego przyszłego męża, Adolfa Ryszarda Poświatowskiego. Był on studentem Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi i malarzem, także chorującym na serce. Ich małżeństwo zostało zawarte 30 kwietnia 1954 roku w Częstochowie, kiedy poetka miała zaledwie 19 lat. Dwa lata później jej mąż umarł.
W tym samym czasie autorka podejmowała swoje pierwsze poważniejsze próby literackie. W 1956 roku Halina Poświatowska debiutowała publikując swoje wiersze w Gazecie Częstochowskiej, natomiast rok później, w 1957 roku, ukazał się jej pierwszy tomik poezji wydany pod tytułem Hymn bałwochwalczy. Za odkrywcę jej kunsztu literackiego uważa się Tadeusza Gierymskiego, znanego krytyka literackiego i poetę.
Halina Poświatowska w 1958 roku wyjechała do Stanów Zjednoczonych, gdzie poddała się poważnej operacji serca. Przebywając za granicą zdecydowała się odłożyć swój powrót do Polski i złożyła wniosek o stypendium w renomowanym Smiths College w Northampton. Poetka otrzymała wspomniane stypendium, ukończyła college w 1961 roku i następnie wróciła do Polski. W tym samym roku wydała także swój reportaż o życiu w Stanach Zjednoczonych.
Po powrocie ze Stanów Zjednoczonych Poświatowska zamieszkała w Domu Literatów w Krakowie. Swój czas spędzała przede wszystkim na twórczości literackiej i studiowaniu filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1967 roku, ze względu na poważny stan zdrowia poetki, zdecydowano się na kolejną operację, tym razem w Warszawie. Osiem dni po jej przeprowadzeniu, 11 października 1967 roku, Halina Poświatowska zmarła w wyniku powikłań. Została pochowana wraz z mężem na cmentarzu św. Rocha w Częstochowie.
Halina Poświatowska – twórczość
Twórczość poetki jest bogata i obejmuje wiele utworów skupiających się na tematyce pozamaterialnej. Poruszała zwłaszcza problematykę śmierci oraz miłości, podkreślała potęgę uczuć, kruchość ludzkiego ciała i istotę carpe diem, korzystania z każdego momentu ulotnego życia. Szczególną uwagę w swoich rozważaniach poświęciła postaciom kobiecym. Do dzieł Haliny Poświatowskiej należą przede wszystkim cztery tomiki poezji, z których ostatni został wydany pośmiertnie - Hymn bałwochwalczy (1957), Dzień dzisiejszy (1963), Oda do rąk (1966) oraz Jeszcze jedno wspomnienie (1968). W innym pośmiertnym zbiorze, zatytułowanym Dzieła (1997), znalazły się niepublikowane wcześniej liryki, opowiadanie, bajki dla dzieci, dramaty oraz listy, co najlepiej obrazuje wszechstronność autorki. Halina Poświatowska jest autorką szeroko docenianą do dnia dzisiejszego - co roku odbywa się Ogólnopolski Konkurs Poetycki im. Haliny Poświatowskiej, powstało także Muzeum Haliny Poświatowskiej w Częstochowie.