Szedł podróżny w wilczurze, zaszedł mu wilk drogę.
"Znaj z odzieży - rzekł człowiek - co jestem, co mogę."
Wprzód się rozśmiał, rzekł potem człeku wilk ponury:
"Znam, żeś słaby, gdy cudzej potrzebujesz skóry."

Czytaj dalej: Mądry i głupi - Ignacy Krasicki