Już czas!

Już czas uderzyć z mocą w dzwon,
by przerwać sen narodu!
Już czas, by dzisiaj w wielki dzień
przestał być bryłą lodu.

Wszak tam o miedzę czeka lud,
nadzieją płoną lica,
że do Macierzy wróci Śląsk,
Piastowska ta ziemica.

Wczoraj ze wschodu stado mknąc,
w drodze się wraz rozprysło
o bohaterów twardą pierś...
i stał się cud nad Wisłą.

Dziś niech goreją serca znów,
niech tamę lodu podrą -
niech pragnień będzie jeden cel,
by stał się cud nad Odrą.

Czytaj dalej: Złota jesień - Konstanty Ćwierk