Wiew

Zwieje wiosenne, wiewy rozlewne,
Śpiewne, niepewne nad niwą wioną,
Zawiały senne, dziwne i rzewne
Jakąś śpiewanką, dawno nuconą.

Dźwięczne, dalekie piosnki rozdzwonne,
Płonne czekania, nadzieje zmienne,
Ciche, upojne, niewinne, wonne,
Wiewy nad niwą, zwieje wiosenne!

Śnienie się wiośni... Serce dziecinne
Takie spokojne, czułe, bezbronne
Wiosna... I zwieje wioną niewinne,
Dziwne, rozwiewne, senne i wonne.

Roch Pekiński