Przed Tobą pokorny klęczę,
O szczęście me nienazwane!
Ach, jakże Ci się odwdzięczę
Za Twoje oczy kochane?
Staję się myślą jedyną:
Żeś Ty mi wszystkim, Daleka!
…A lata płyną i płyną,
A serce czeka i czeka…
Radośnie cierpię – i klęczę –
I jak przed świętą, tak szlocham!
Jakże Ci się odwdzięczę
Za to, Żeś jest… że Cię kocham?...
8 X 1915