Owad

Po­przez wszyst­kie klam­ki i zam­ki,
po­przez ścia­ny ludz­kiej szka­tuł­ki
pył­kiem mro­ku, nocy ułam­kiem
wpełzł, na­je­żył wę­szą­ce czuł­ki

szyb­ko, ci­cho po­że­rał świa­tło,
pęcz­niał, wzbie­rał jak czar­na woda,
śpią­cy po­kój ciem­no­ścią za­truł:
sen plu­ga­wy, ogrom­ny owad