Więc nie pamiętasz o luba wcale,
Żem twe serduszko posiadał stale,
Serduszko twoje, rzewne, lękliwe,
Słodkie nad wyraz, a tak fałszywe!
Więc już zatarłaś w duszy wspomnienia
Miłości mojej, mego cierpienia?
Czyli ma miłość — ból przewyższyła?
Nie wiem. Lecz straszną obojga siła...