Kochani ludożercy,
musimy poważnie porozmawiać o Waszym podejściu do innych ludzi. Niestety jest ono na tyle niepokojące, że nie możemy go tak po prostu zignorować. Najwyraźniej zapominacie, że nie jesteście jedynymi ludźmi na świecie. Tymczasem wokół Was także żyją inne osoby, które tak samo jak Wy pragną korzystać ze wspólnej przestrzeni, śmiać się, dobrze bawić. Niektórzy są też od Was słabsi, ale czy to powód, dla którego ich nie szanujecie? Czy przez to uznajecie, że możecie ich bez wyrzutów sumienia zostawić w tyle?
Krzywo spoglądacie na osobę, która chce usiąść na wolnym miejscu w autobusie obok Was. Wykupujecie w sklepie zapasy, tak że dla innych już nic nie zostaje, mimo iż nie potrzebujecie aż tylu produktów. Moi drodzy ludożercy, wniosek jest tylko jeden, a mianowicie dbacie tylko o siebie i o nikogo więcej. Nikt inny się dla Was tak naprawdę nie liczy, interesuje Was tylko to, co się dzieje z Wami. Inni mogą zginąć, można ich zadeptać, zostawić za sobą i nigdy się nimi nie przejmować.
A tymczasem Ci ludzie to tacy sami ludzie jak Wy, moi drodzy ludożercy. Mają takie same ręce, nogi, serce, czy nawet siedzenie. Tak samo pragną usiąść w pociągu, zjeść obiad, kupić świecie, sznurowadła czy mydło. Ich potrzeby absolutnie nie różnią się od tego, czego potrzebujecie Wy i co tak bezwzględnie zdobywacie. Owszem, mają różne charaktery i dlatego też nie zawsze są w stanie z taką determinacją walczyć o siebie, jak Wy to robicie. Nie rozepchną się w tłumie łokciami, nie popchną słabszego, nie wezmą sobie bez pytania tego, czego potrzebują. Będą uprzejmie stali w kolejce, poczekają na swoją kolej, nie wyprzedzą innych. A Wy to niestety wykorzystujecie, by osiągnąć własne korzyści. Wasze zachowanie jest bezwzględne i nieuczciwe.
Ludożercy, czas, żebyście nauczyli się okazywać empatię. Musicie dostrzec w drugiej osobie człowieka i zrozumieć, że nie jest ona Waszym wrogiem. Nie stanowi ona zagrożenia dla Waszego zdania, portfela lub innych aspektów Waszego życia. Nie odbiorą Wam cennych zasobów, jest ich tyle, że starczy dla każdego. Nie musicie się obawiać drugiego człowieka. To, że obok Was usiądzie w pociągu, nie sprawi, że czegoś Wam ubędzie. Zastanówcie się nad tym.
Nie da się wspólnie żyć w jednym społeczeństwie, traktując innych jak kłopoty czy zbędny balast. Każdy chce po prostu spokojnie i miło żyć. Taka potrzeba nie jest atakiem na Was i na Wasze życie. Nie zapominajcie o tym, kochani ludożercy. Zastanówcie się nad sobą i z czego może wynikać Wasza agresja. Bo może to w Was leży kłopot, nie w człowieku w kolejce obok Was? Może to Wy musicie w sobie coś zmienić?
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.