„Król Maciuś Pierwszy” to powieść autorstwa Janusza Korczaka, która została wydana w 1923 roku. Jest to opowieść o małym chłopcu, Maciusiu, który po śmierci ojca musi objąć władzę w swoim państwie.
Na początku powieści poznajemy Maciusia jako kilkuletniego chłopca, który nie potrafi jeszcze czytać, pisać i liczyć. Jego mama nie żyje, zmarła, kiedy chłopiec był malutki. Ojciec, król Stefan Rozumny, nigdy nie poświęcał synowi za wiele czasu, ponieważ zawsze zajęty był obowiązkami państwowymi. Chłopca wychowują opiekunki i guwernantki.
Maciuś, jako książę, nie ma przyjaciół. Nie bawi się z innymi dziećmi, ponieważ uważano, że królewskiemu synowi nie przystoi bawić się z dziećmi z niższego stanu. Po śmierci ojca, który umiera na tajemniczą chorobę, chłopiec zostaje właściwie sam, nie mając przy sobie nikogo bliskiego, z kim mógłby dzielić swoją stratę.
Maciuś nie rozumie tego, co się dzieje dookoła niego i dlaczego ma zostać królem. O chorobie ojca dowiaduje się przypadkiem, kiedy, obudzony hałasami w nocy, podsłuchuje rozmowę ministrów. Słyszy też, jak politycy wyszydzają chłopca, który zaraz ma objąć tron. Ucieka do sypialni ojca, gdzie znajduje go obłożnie chorego. Siedząc na kolanach u doktora, Maciuś poprzysięga zemstę na ministrach, którzy nie traktowali poważnie ani Maciusia, ani jego ojca oraz choroby, na którą zapadł.
Po śmierci ojca, Maciuś został ogłoszony królem. Musiał natychmiast zacząć się uczyć, by móc w pełni realizować się jako władca. Początkowe obawy dorosłych, że Maciuś nie poradzi sobie z nauką, szybko poszły w zapomnienie, ponieważ chłopiec jest bardzo zdolnym uczniem. Szybko nauczył się czytać, pisać i liczyć, a także chętnie zdobywał nową wiedzę, niezbędną do bycia wykształconym królem. Dorośli zaczynają się z nim liczyć, ponieważ nie jest już niemądrym chłopcem, którego poznaliśmy na początku powieści.
Maciuś jest chłopcem rozsądnym, który potrafi przyznać się do błędu i braku wiedzy. Nie stawia się ministrom, wręcz przeciwnie – korzysta z ich wiedzy i doświadczenia. Jest też odpowiedzialnym, młodym człowiekiem, który wywiązuje się wzorowo ze swoich królewskich obowiązków, mimo młodego, dziecięcego jeszcze wieku. Lubi się bawić, odpoczywać i poznawać nowe osoby, jednak dobro mieszkańców królestwa, poprawne stosunki z sąsiednimi krajami i poczucie odpowiedzialności jest u niego najwyższym priorytetem.
Jest też solidarny, a głos mieszkańców jest dla niego bardzo ważny. Nie boi się zapytać poddanych o zdanie i wziąć je pod uwagę, podczas podejmowania decyzji. Jest czuły na potrzeby zwykłych ludzi, dzięki czemu zdobywa sympatię mieszkańców, którzy szybko zaczynają kochać swojego młodego władcę.
Maciuś jest bardzo odważnym dzieckiem, które nie boi się nawet najtrudniejszych do pokonania przeszkód. Sprawnie zarządza państwem, chociaż zdarzają mu się błędy i wpadki. Jednak największym dowodem jego odwagi jest sytuacja, w której z własnej woli opuszcza pałac i idzie walczyć na wojenny front razem z żołnierzami. Król chce osobiście brać udział w walce o swoją ojczyznę. Nie boi się śmierci, jest honorowy i godnie przechodzi przez wszystkie momenty żołnierskiego życia. Nie zwraca uwagi na swoje królewskie pochodzenie. Staje na równi ze swoimi żołnierzami i chce być przez nich traktowany w taki sam sposób, jak inni.
Jednak pośród tych wszystkich cech, Maciuś jest przede wszystkim zwykłym dzieckiem, które chce się bawić i odkrywać świat. Patrzy na życie w sposób prosty i pozytywny, widzi w ludziach dobro i ma nadzieję, że zło zawsze przegra. Nie zawsze przestrzega zasad, które, jak każdemu dziecku, zdarza mu się łamać.
Maciuś ma tylko jednego przyjaciela – Felka. To z nim przeżywa najwspanialsze przygody, śmieje się i bawi w wolnych chwilach. Król jest lojalny wobec swojego przyjaciela, razem dokazują i przedrzeźniają inne osoby. Okazuje się, że Maciuś ma wspaniałe poczucie humoru, które później wiele razy pomaga mu przetrwać trudne chwile.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.