Nim czar miłosny,
Nim cuda wiosny
Porzucą nas,
Kochaj, dziewczyno!
Niech płynie wino
Z pieśniami wraz!

Niech skrzą się oczy,
Zaczem je zmroczy
Mogiły cień! —
Gdy minie pora,
Z mroków wieczora
Któż zrobi dzień?

Marzenia mylą,
A życie chwilą —
Po cóż więc śnić?
Dusza i zmysły
To węzeł ścisły;
Kochać — to żyć!

Czytaj dalej: Portret kobiecy - Wisława Szymborska