Hymn na cześć ks. Arcypasterza Wincentego Tymienieckiego

Na cześć Najprzewielebniejszego Ks. Arcypasterza Wincentego Tymienieckiego, pierwszego Biskupa Łódzkiego

Cze­mu na­gle zie­mia pol­ska
W ło­nie swem ra­do­ścią drga?
Bo bi­skup­stwo dzi­siaj nowe
W Łodzi swą sie­dzi­bę ma.
Ty pia­stu­jesz urząd świę­ty,
Zna Cię wio­ska, mia­sto, lud,
Przez Cię Bi­sku­pie Win­cen­ty
Speł­nił się od­mia­ny cud.

Cią­głą pra­cą nas pro­wa­dzisz
Do zba­wie­nia zło­tych wrót,
Już mo­dlą­cym stał się zno­wu
Za Twą spra­wą tkac­ki gród.
Swe­mi usty to spra­wi­łeś,
Że w zbłą­ka­nych du­szach zwrot,
Tyś kult wpo­ił dla Oj­czy­zny
I mi­ło­ści rzu­cił grot.

Ta­kim je­steś, jak twa mowa,
Twą po­tę­gą — za­sób cnót,
Zna­my Cie­bie z mą­drej rady,
Któ­rą wie­dziesz pol­ski lud.
Gdy w Oj­czy­znę biły cio­sy,
Za­grzmiał głos po­tęż­ny Twój:
„Brak nam cno­ty, brak mi­ło­ści,
Do po­ku­ty ludu mój.“

Ty, jak ko­kosz swe pi­sklę­ta,
Tu­lisz dzie­ci z wszyst­kich stron,
Tyś ochron­ki po­za­kła­dał,
Mi­ło­sier­dzia sie­jąc plon.
Apo­stol­skie dzier­żysz zno­je,
Skroń Twa cię­żar mi­try zna,
Tyś świą­ty­nię Ko­st­ce sta­wił —
Prze­trwa wie­ki pa­mięć Twa.

My dziś spo­łem Ci ży­czy­my,
Żyj Bi­sku­pie dłu­gi czas,
Niech w Oj­czyź­nie znicz Twój świa­tły
Nie­ci żar mi­ło­ści w nas.
Od­ży­je­my pod Twą pie­czą,
Swe owiecz­ki, Oj­cze, wódź —
Nie­chaj żyje, niech roz­kwi­ta
Wier­na Córa, pol­ska Łódź.

Poznań, 27. 5. 1921.

Czy­taj da­lej: W noc wigilijną – Maria Paruszewska

Źró­dło: Moje pie­śni, Ma­ria Pa­ru­szew­ska, 1934.