Rewolucja w Niemczech

"Deutsch sein heisst Charakter haben“
Schlegel.

1.

Profesor Otto Gottlieb Schmock
Pracuje już dziesiąty rok
Nad dziełem, które za tyleż lat
Przeczyta kulturalny świat:
„Gott, Kaiser, Deutschland und Proletariat".
Profesor Schmock jest zdania, iż
Niemcy — to boża stal i spiż,
Z których sam Stwórca dla swej chwały
.Wykuł na zawsze pomnik trwały;
Że to jedyna w świecie nacja,
Że trzyma ją orrrganizacja,
Że Bóg jej sprzyja, wszechświat sprzyja,
Że państwo ciągle się rozwija,
Że mocno stoi Wacht am Rhein
(—Lieb Vaterland magst ruhig sein!).
Że feste Burg ist deutscher Gott,
(Es lebe Unterseeboot)
Że Deutschland uber alles stoi,
Nikogo w świecie się nie boi,
Wszyscy zazdroszczą nam — und doch
Lieb Vaterland steht immer hoch!
I że do końca od początku
Wszystko w ojczyźnie jest w porządku.

A jednak — mimo owych prawd —
Jak wykazuje Wissenschaft,
Zgodnie z Bismarckiem, Kruppem, Schwanzem,
Radcą Mullerem i Schweinwanzem,
Jak to wykazał jeszcze Kant,
Profesor Schmidt, profesor Schmandt,
Doctor Drecovius, radca Schweiner,
Hofrat von Schnupper, Herr Gemeiner,
Fiirst Oberschelmer, major Trick
W „Jahrbuch fur eiserne Politik“
Tom siedemnasty, część dziewiąta,
Stronica pięćset sześćdziesiąta,
Trzydziesty pierwszy wiersz od góry,
Byłoby nett und gut und fein
(Lieb Vaterland magst ruhig sein!)
Zbadać noch einmal plon kultury
I na podstawie konjunktury
Najnowszych studjów oraz badań,
Beitragów, zdań, dociekań, zadań,
Wyświetlić grundlich: czy czasami
(Zgodnie z wszystkiemi badaniami)
Kraj, mimo swego dobrobytu,
Swej niezłomności i rozkwitu,
Patrjotyzmu, konstytucji,
Nie potrzebuje rewolucji?

Więc siadł — i czytał przez dziesięć lat
O tern, was braucht das Proletariat,
A po dziesięciu latach wstał
I całą sprawę znał genau.
Więc zaraz wydał nową Buch,
Gdzie uzasadniał w tomach dwuch,
Że są coprawda inne państwa,
Lecz to materjał do poddaństwa,
To tylko tak... dodatki małe,
Co winny zwiększać Niemiec chwałę:
‘s‘ist Quatsch, ci wszyscy cudzoziemcy!
Zaś Salz der Erde to są Niemcy.
Następnie dowiódł, iż historja
To Niemiec gloria i victoria,
Że, wogóle, ‘s‘ist wunderbar:
Wir sind die Sieger! na, nicht wahr?
Że w Niemczech (—patrz, co pisał Wundt,
Von Hundenschwanz, von Schwanzenhund,
Profesor Speck, jenerał Dreck
Und Archivar der Bibliothek
Von Untenstinkenhosenknopf,
Następnie doctor Lausenkopf
W „Zeitschrift fur deutsche Oekonomie“,
A za nim docent Siegfried Vieh,
A potem pastor Johann Laus
W „Zeitschrift fur deutsche Kirche und Haus“,
Geheimrat Stock, Justizrat Bock,
A wreszcie on — Otto Gottlieb Schmock),
— Naród, pomimo dobrobytu,
Pomimo szczęścia i rozkwitu,
Mimo najlepszej konstytucji,
Musi przejść okres rewolucji!
„Die Sache ist klar, sie steht offen und breit:
‘s‘ist eine historische Notwendigkeit!“
Hoch! Niechaj słucha cały kraj!
Hoch! Niechaj słucha deutsche Nation!
Morgen beginnt piinktlich um drei
Die kaiserlich-deutsche Revolution!

2.

Die vaterland‘sche Komission
Zur Vorbereitung der Revolution
Opracowała dokładny plan:
Wie, was, warum, wozu und wann?
Każde z tych „w“ miało własny ScKalter,
Przy każdym siedział specjalny buchalter,
Sprawdzał paszporty i stemple kładł:
„Beruf: K. D. Sozialdemokrat“,
Albowiem został rozkaz wydany,
Że konserwatyzm jest zakazany,
Landsmanów zasię wszelkich rang
Obowiązuje „S. D. - Zwang“.
W szkołach rozdano dzieciom ,,Paketchen“,
A w tych Paketchen Fritzl i Gretchen
Znaleźli bombkę i chorągiewkę,
Rewolucyjny wierszyk i śpiewkę,
Trzy proklamacje, notesik, wstążkę
I do wyboru maleńką książkę:
„Warum bin ich ein Sozialist?“
Lub „Handbuch fur kleinen Anarchist“.
Wnet praca zawrzała w drukarniach państwowych,
Wydano natychmiast stos cały dzieł nowych,
Więc: ,,Revolutionsschatz fur feldgraue Helden“
Następnie: „Die rotę Fahne im Felde“,
A potem: „Wie mach' ich den Aufstand am Mee;e“
I „Grundriss der Attentatenlehre“.
Odbyły się w kraju tysiące odczytów,
Powstało sto fabryk „ersatz-dynamitów“
I „Explosivstoffverteilungszentrale“;
„Begeisterung“ — prima! I władza w zapale,
W czerwone odświętnie przybrana kokardki,
Ludności dynamit dawała na kartki,
(Przy każdej karteczce był plan demonstracji).
Co odezw dotyczy zaś i proklamacji,
To w każdej był okrzyk: „Der Kaiser soli leben!“
„Gepriift“ były wszystkie „und freigegeben“
>W cesarsko-niemieckiej wojennej cenzurze,
By zadośćuczynić germańskiej naturze.
Powstały też biura wskazówek i porad,
A objął nad wszystkiem sam rex protektorat.
Scheidemann dostał „Pour le merite“,
Quod bonum faustum felixque sit,
Bogu zaś za to, iż natchnął Schmocka,
Ranga przypadła nader wysoka:
Tytuł na wstędze schwarz-weiss-rot:
„Der kóniglich-preussische Kammergott“

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _

(1917)