Gdy młode serca giną,
Drwi gwiazd chorowód złoty;
Wpatrz się myślą w dal siną,
Co-ć mówią ich migoty? —:
„Miłują się ludziska
Z całego wprawdzie serca,
A smutek ich uciska,
Męka wzajemna uśmierca.
Nam, świetlistym cherubom,
Obcy ten żar miłości,
Który jest ludziom zgubą —
Przeto-śmy wiecznej młodości“.