Henrik Ibsen to autor znany między innymi jako twórca sztuki zatytułowanej „Dzika kaczka”. Dzieło to przedstawia losy rodziny Hjalmara Ekdala, człowieka, który musi zmierzyć się z prawdą dotyczącą przeszłości jego żony, niespełnionego wynalazcy i osoby pogrążonej w złudzeniach. W sztuce bardzo ważnym elementem pozostaje prawda, która definiuje zatem życie wszystkich bohaterów.
Ibsen ukazuje istotne konflikty życiowe i problemy, które spotykają jego bohaterów. Jednym z motywów, które bardzo często pojawiają się w twórczości Ibsena, jest bez wątpienia prawda. „Dzika kaczka” stanowi jej pogłębione studium i analizę tego, jak prawda wpływa na ludzkie życie. Odgrywa ona bowiem w nim bardzo ważną rolę, a często je wręcz definiuje. Ibsen wykazuje jednak, że prawda nie jest zawsze jedynym słusznym wyborem dla człowieka, co ukazuje w konflikcie między idealizmem a realizmem. Życie Hjalmara i Giny ma swój spokojny, znany i codzienny rytm, którego nic nie zakłóca aż do czasu przybycia Gregersa Werlego. Jest to jednak codzienność zbudowana na kłamstwie. Hjalmar nie ma bowiem pojęcia, że jego żona dawniej była kochanką starego Werlego, ojca Gregersa. Ich córka, Hedvig, cierpi z powodu genetycznej choroby powodującej utratę wzroku, która dręczy też starego Werlego, co nasuwa podejrzenia, że dziewczynka to córka Werlego, nie Hjalmara.
Posłańcem prawdy jest w sztuce Gregers, który wie o romansie Giny z jego ojcem. Wraca on do miasta i zaczyna ingerować w życie bliskich. Uważa bowiem, że prawda to jedyna podstawa czystego szczęścia, że nie można pozwalać na to, by ludzie żyli w kłamstwie. Gregers jako idealista decyduje się na przekazywanie ludziom prawdy, często wbrew ich woli, sądzi bowiem, że w ten sposób czyni dobro. Uważa też, że prawda pozwoli na zbudowanie nowego życia w szczęściu, na solidnym fundamencie. Gregers zgodnie z tą myślą informuje zatem Hjalmara na temat przeszłości jego żony, ale reakcja przyjaciela zdecydowanie go zaskakuje. Otóż Hjalmar nie wybacza Ginie i nie cieszy się atmosferą oczyszczoną przez prawdę. Hjalmar nie rozpoczyna też zupełnie nowego życia, a zamiast tego odpycha od siebie żonę i córkę, która darzy go bezkresną miłością. To z kolei prowadzi do tragedii, jaką jest samobójstwo Hedvig rozpaczliwie próbującej odzyskać aprobatę ojca.
Prawda to zatem siła destrukcyjna, która niszczy życie Ekdalów, ponieważ Hjalmar okazuje się zbyt słaby, by sobie z nią poradzić, zatem ugina się pod jej ciężarem i odtrąca niewinne dziecko, prowadząc tym samym do jego śmierci. Można się zatem zastanawiać, czy postępowanie Gregersa było słuszne, gdyż może lepiej byłoby pozwolić Ekdalom żyć spokojnie w kłamstwie, które dla siebie zbudowali. Prawda to zatem narzędzie, którym trzeba się posługiwać z wyjątkową rozwagą i ostrożnością. Nie oznacza to jednak, że nie jest ona moralnie właściwa w wielu sytuacjach.
Aktualizacja: 2025-11-19 13:02:01.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.