Opisz w jaki sposób Elżbieta Biecka i Zenon Ziembiewicz pojmowali moralność

Autorką opracowania jest: Marta Grandke.

Zofia Nałkowska jest znana między innymi dzięki wydaniu powieści „Granica”. Dzieło to ukazało się w okresie dwudziestolecia międzywojennego, w roku 1935, i jego fabuła jest też osadzona w realiach tej epoki. Powieść przedstawia przede wszystkim losy młodego karierowicza, Zenona Ziembiewicza, który szybko zdobywa kolejne stanowiska i zostaje prezydentem miasta. Jednocześnie tkwi on w nieszczęśliwym trójkącie miłosnym ze swoją żoną, Elżbietą Biecką oraz kochanką, Justyną Bogutówną, córką kucharki z folwarku, gdzie Ziembiewicz się wychował. Nałkowska sporo miejsca w tekście poświęca problematyce moralności i jej granic, co stanowi zresztą jedno z możliwych znaczeń nadanego książce tytułu.

Moralność w pojmowaniu Elżbiety Bieckiej a Zenona Ziembiewicza

Bohaterowie „Granicy” to silne indywidualności, dlatego każdy z nich ma swoje własne poglądy na takie kwestie jak właśnie moralność. Widać to zwłaszcza na przykładzie małżeństwa głównych postaci, czyli Zenona Ziembiewicza i Elżbiety Bieckiej. Prezentowali oni w tej kwestii różne postawy.

W młodości Zenon Ziembiewicz miał określone wartości i wierzył w ideały, chciał pod tym względem różnić się od swoich rodziców. Chciał też jednak zmienić swój los, szybko zaczął wykorzystywać nadarzające się okazje i na przykład przyjął stanowisko w czasopiśmie „Niwa”, gdzie pisał artykuły sprzeczne z jego poglądami. Zenon coraz bardziej pożądał korzystnych stanowisk, przez co coraz częściej też zapominał o tym, kim dawniej chciał być. Odrzucał swoje wartości, był uległy, a moralność stała się dla niego jedynie przeszkodą, czymś zbędnym. Zenon stał się bardzo elastyczny pod względem oceny tego, co jest dobre, a co złe. Przede wszystkim egoistycznie dążył do spełnienia swoich celów i oceniał rzeczy pod względem ich przydatności, nie zaś moralności.

Elżbieta Biecka, jego żona, zupełnie inaczej pojmowała moralność. Pozostawała przez całe życie wierna swoim ideałom, dała się też poznać jako osoba empatyczna, wrażliwa i dostrzegająca cudze problemy. Elżbieta próbowała zaradzić na przykład trudnej sytuacji ubogich mieszkańców kamienicy jej ciotki i pomagała im. Elżbieta wierzy w moralność i nawet w trudnych sytuacjach, takich jak odkrycie romansu męża, starała się postępować odpowiednio, stosownie oraz godnie. Było to dla niej bardzo ważne.


Przeczytaj także: Jak zmieniał się wizerunek rodziców w oczach Zenona?

Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.