Komiks Janusza Christy „Szkoła latania” wydany w serii „Kajko i Kokosz” wyróżnia się między innymi barwnymi bohaterami. Trudno wśród nich znaleźć ulubionego, ponieważ każdy ma swoje słabsze i mocniejsze strony, dzięki czemu postaci stają się bardziej ludzkie. Gdybym jednak miała wybierać, mogę powiedzieć, że moim ulubionym bohaterem jest Kajko.
Kajko, choć nie imponuje wzrostem ani siłą fizyczną, wielokrotnie przychodził z pomocą zarówno Kokoszowi, jak i kasztelanowi Mirmiłowi. Jego głównymi atutami nie była siła, lecz spryt i inteligencja, które pozwalały mu wyjść cało z najtrudniejszych sytuacji. Te cechy sprawiają, że Kajko jest postacią niezwykle inspirującą, pokazującą, że prawdziwa siła tkwi nie w mięśniach, lecz w umyśle.
Pod względem intelektu, Kajko przewyższał swoich towarzyszy – Kokosza i Mirmiła. Jednak mimo swojej przewagi intelektualnej, zawsze okazywał kasztelanowi należny szacunek. Kajko doskonale łączył sprawność fizyczną ze sprytem, co szczególnie uwidoczniło się, gdy ratował dwór Mirmiła podczas ataku zbójcerzy. Kasztelan niestety zaczął panikować, od razu miał przed oczami wizję śmierci. Na szczęście Kajko zestrzelił żyrandol, przez co spowolnił atak zbójcerzy. Następnie wpadł na kolejny świetny pomysł: skrył się wraz z Lubawą i Mirmiłem w dworze, a pod oddziałem wroga zerwał się wiszący most, udaremniając zdobycie dworu.
Kajko wyróżniał się nie tylko sprytem, ale także umiejętnością przewidywania problemów. Domyślał się, że mogą mieć problemy podczas powrotu ze szkoły latania. Nie dzielił się swoimi obawami z Mirmiłem i Kokoszem, ale pozostał przezorny: schował jeden słoiczek maści służącej do latania. Oczywiście okazało się, że był on potrzebny: maści zabrakło, a latający kufer się rozbił. Tylko dzięki mądrości Kajka wojowie dotarli do domu na czas, ponieważ schowana maść pozwoliła im lecieć na pniu. Wiele to zmieniło w pozytywnym sensie, ponieważ gród był już wtedy atakowany przez zbójcerzy.
Bohater potrafił też posłużyć się podstępem, aby osiągnąć swoje cele. Był tak np. kiedy przekonał karczmarza, aby nakarmił ich w zamian za worek złota, który otrzyma na rozdrożu. Mężczyzna uwierzył, że wystarczy, że będzie krzyczał, że chce być bogaty, aby otrzymał swoją zapłatę. Kajko go przechytrzył, ale tak naprawdę karczmarz i tak był zamożny, dlatego nie można zarzucić wojowi kłamstwa.
Mimo swojego sprytu i inteligencji, Kajko pozostawał skromny. Nie starał się przejąć władzy w Mirmiłowie, szanował kasztelana i dbał o swojego przyjaciela Kokosza. Kajko cenił sobie Mirmiła, podczas uczty ogłosił go Mirmiłem Walecznym. Szlachetność Kajka z pewnością zasługuje na szacunek, ponieważ przy wielu akcjach to on musiał o wszystkim myśleć, a jednak nie oczekiwał podziwu i nie przypisywał sobie zasług.
Kajko to postać, która może inspirować zarówno młodszych, jak i starszych czytelników. Jego inteligencja, umiejętność radzenia sobie w trudnych sytuacjach, spryt i skromność sprawiają, że wyróżnia się spośród innych bohaterów. Dzięki niemu każda przygoda staje się niezapomniana, a każda przeszkoda – do pokonania. Kajko pokazuje, że nawet najmniejszy wojownik może dokonać wielkich rzeczy, jeśli tylko posiada odpowiednie cechy charakteru.
Aktualizacja: 2024-11-07 17:13:44.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.