Opowiadanie zawiera przestrogę przed niepotrzebnym i niekontrolowanym wykorzystywaniem techniki. Trurl i Klapaucjusz byli wynalazcami, którzy nie zdawali sobie sprawy z ciążącej na nich odpowiedzialności. Mogli prowadzić świat do postępu, a tymczasem narazili go na zagładę. Konstruktorzy kierowali się pychą, chcieli całkowicie ujarzmić siły natury. Rywalizacja skłoniła ich do tworzenia kolejnych, nawet całkowicie niepotrzebnych, wynalazków. Chęć udowodnienia swojej wyższości stała się prawdziwą obsesją.
Klapaucjusz nie testował maszyny Trurla z naukowej ciekawości, ale z powodu zawiści i zazdrości. Chciał pokazać, że Trurl jest złym konstruktorem. Kierowanie się emocjami, a nie zdrowym rozsądkiem, doprowadziło do poważnych konsekwencji. Gdyby nie mądrość maszyny, Wszechświat przestałby istnieć. Klapaucjusz na zawsze zmienił Kosmos, nieodwracalnie zniknęło wiele jego elementów. Nauka, która ma rozwijać świat, sprawiła że stał się uboższy.
Opowiadanie ukazuje nieodpowiednie wykorzystywanie techniki. W rękach nieodpowiedzialnego wynalazcy, pożyteczna maszyna może stać się ogromnym zagrożeniem. Postęp został ukazany w utworze w niszczycielski i złowrogi sposób. Utwór ma skłonić czytelnika do zastanowienia się nad konsekwencjami nieprzemyślanego rozwoju nauki i techniki. Eksperymenty nieodpowiedzialnych, zapatrzonych w siebie wynalazców mogą doprowadzić do prawdziwej tragedii.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.