Utwór przedstawia chorobliwą chęć posiadania. Pycha i chciwość sprawiły, że król Biskalar uczynił skarbiec najważniejszym elementem swojego życia. Gromadzenie kosztowności stało się jego obsesją. Nie potrafił się pogodzić z myślą, że nie posiada wszystkich skarbów Wszechświata. Ogrom szaleństwa Biskalara oddaje fakt, że listę bogactw sporządzano przez kilka lat. Świadomość istnienia klejnotów, które nie znajdują się w królewskim skarbu, sprawiła że władca postanowił zabić ich twórcę. Zachłanność sprawiła, że Biskalar stał się okrutnym, szalonym władcą.
Opowiadanie ukazuje również potęgę mądrości, która wielokrotnie jest podkreślana w zbiorze „Bajki robotów”. Kreacjusz pokonał króla za pomocą swojej wiedzy. Bogactwo okazało się niczym, w porównaniu z mądrością. Utwór ma szczęśliwe zakończenie, Biskalar został pokonany, pozbawiony władzy i wszystkich skarbów, które tak bardzo kochał. Spotkała go kara, na którą zasłużył. W opowiadaniu obowiązują więc zasady ludowej moralności, złe postępowanie spotyka się z konsekwencjami.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.