Autorką charakterystyki jest: Adrianna Strużyńska.

Anaruk jest głównym bohaterem książki Czesława Cętkiewicza „Anaruk, chłopiec z Grenlandii”. Autor opisuje życie w eskimoskiej osadzie, na przykładzie doświadczeń nastoletniego chłopca. W ten sposób, tworzy historię, która jest interesująca i przekonująca dla młodych czytelników.

Charakterystyka Anaruka

Chłopiec mieszka na Grenlandii, wyspie prawie w całości skutej lodem. Na przykładzie jego rodziny, autor opowiada, jak Eskimosi nauczyli się żyć w tak nieprzyjaznym klimacie. Anaruk ma dwanaście lat, ale jest bardzo silny i zręczny. Wśród swoich rówieśników, a nawet starszych dzieci, pełni rolę lidera.

Ojcem Anaruka jest Tugto, odważny myśliwy. Chłopiec ma też młodszego brata, pięcioletniego Nukuna. Matka Anaruka to dobra gospodyni domowa. Zajmuje się szyciem i naprawianiem odzieży dla męża i synów oraz przygotowuje żywność na zimę. W czasie lata, rodzina Anaruka mieszka w namiocie nad brzegiem morza. Gdy spada śnieg, Eskimosi przenoszą się do osady zimowej, gdzie budują igloo.

Anaruk nosi ubrania, uszyte przez matkę ze skór zwierząt. Jest zdziwiony, gdy widzi wełniany sweter narratora. Chłopiec nie zna innego życia, trudno mu sobie wyobrazić codzienność Europejczyka. Latem, chłopiec nosi spodnie z futra białego niedźwiedzia, bluzę ze skóry foki i buty z miękkiej skóry młodego rena. Zimą zakłada futra, chroniące przed mrozem.

Anaruk przygotowuje się do roli myśliwego, którą będzie pełnił w dorosłym życiu. Chociaż jest dopiero nastolatkiem, ojciec zabiera go ze sobą na polowania. Eskimosi muszą szybko dorastać, aby pomagać swoim rodzicom. Przeżycie w trudnym klimacie wymaga zaangażowania wszystkich członków inuickiej społeczności. Narrator podziwia sprawność chłopca. Anaruk, mimo swojego młodego wieku, sprawnie pływa kajakiem. Potrafi nawet wrócić do prawidłowej pozycji, gdy łódka wywraca się do góry dnem.

Chłopiec odnajduje się w swoim środowisku, ale wciąż ma w sobie dziecięcą ciekawość. Odbiera rzeczywistość w całkowicie inny sposób, niż jego polscy rówieśnicy. Mydło wydaje mu się smakowitą przekąską, dlatego zjada całą kostkę. Jest przyzwyczajony do diety bogatej w tłuszcz, dlatego nawet mydło mu nie szkodzi. Czekolada wydaje się chłopcu odpychająca, nie chce jej nawet spróbować. Na statku wielorybniczym, po raz pierwszy je chleb i musztardę. Na przykładzie Anaruka, autor ukazuje, jak bardzo rzeczywistość na Grenlandii jest odległa od warunków życia w Europie. Chłopiec nie rozumie zasad funkcjonowania dużych miast, ponieważ zdobywanie żywności jest dla niego nierozerwalnie związane z polowaniem.

Bohater wielokrotnie wykazuje się odwagą, co czasem wpędza go w kłopoty. Nie potrafi biernie przyglądać się przygotowaniom do zimy. Pragnie udowodnić, że jest już dorosłym mężczyzną i może samodzielnie udać się na polowanie. Namawia swojego przyjaciela, Omialika, do wyprawy na foki. Anaruk osiąga swój cel, udaje się zabić zwierzę, ale znajduje się w śmiertelnym niebezpieczeństwie. Lód, na którym stoi, odrywa się i zaczyna dryfować, coraz dalej od brzegu. Chłopca ratuje ojciec, który jest rozgniewany z powodu jego bezmyślności. Mieszkańcy wioski są jednak dumni z młodego myśliwego.

Anaruk wkrótce odwdzięcza się ojcu. Gdy Tugto zostaje zaatakowany przez białego niedźwiedzia, chłopiec zabija zwierzę, celnie wbijając harpun w jego serce. Nastoletni Anaruk ratuje życie swojego ojca. Nie obawia się podejmować ryzyka w obronie pozostałych mieszkańców osady. Gdy podczas polowania na wieloryby jeden z myśliwych wpada do wody, chłopiec bez zastanowienia płynie po niego kajakiem. Można domyślić się, że w przyszłości, Anaruk będzie odgrywał bardzo ważną rolę w życiu swojej osady.

Anaruk uczy się funkcjonować w trudnych warunkach. Inuici zmagają się z nieprzyjaznym klimatem, niejednokrotnie cierpiąc głód. Mimo tych przeciwności, są pogodni, życzliwi i gościnni. Anaruk oddaje narratorowi swój amulet, co jest bardzo ważnym gestem, ponieważ Eskimosi rzadko się z nimi rozstają. Chłopiec jest pełny energii i gotowy do walki z przeciwnościami. Mieszka w skromnym namiocie, ale cieszy się życiem bardziej, niż jego rówieśnicy, wychowywani w luksusowych domach.


Przeczytaj także: Anaruk, chłopiec z Grenlandii - plan wydarzeń

Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.