„Tak wiele biédnych na świecie!“
Rzekł dobry Mundzio do mamy. —
„I oni ludzie, a przecie
Więcéj od nich posiadamy.
Wszak im Bóg także dać może?“ —
Mama rzekła: „Bóg nie zbłądził,
I zaraz ci to przełożę,
Że wszystko mądrze rozrządził:
Bo jeżeli nam dał więcéj,
Chce, abyśmy tak jak siebie,
Nawet kochając bliźnich goręcej,
Ratowali ich w potrzebie.“