Z pracującéj wiewiórki czyniono raz śmiechy,
Że zamiast zjeść, tak skrzętnie chowała orzechy;
A ona rzecze na to: Ten, co wiecie drzémie,
Nie będzie miał co jeść w zimie.
I z tym będzie nieinaczéj,
Kto z młodu czas marnuje, na starość nie baczy.