W pierwszą rocznicę wolności

Rok temu jeszcze gniotła nas niewola,
I po poznańskim bruku krew sic lała,
Świstały kule... Zmieniła się rola
I naszej Polsce wolność zajaśniała.

I świeci jasnym promieniem wokoło,
Jak gwiazda wschodu ludziom dobrej woli.
I rozchmurzyła zasępione czoło.
Dając to wszystko, o czem serce roi.

Dzisiaj rocznica owego dnia chwały,
W którym za Polskę krew, życie dawano;
Dzielni żołnierze za ten czyn wspaniały,
Wy dziś nosicie bohaterów miano.

Patrzcie naokół: każde drzewo, kamień,
Bazar, policja, poczta, Ratusz stary —
To waleczności waszej jest egzamin,
Dziś wolnej Polski łopocą sztandary.

Gdzie więc przelanej krwi waszej ofiara,
Świadczy o duchu rycerskim narodu,
Niech żyje nasza polska dzielna „wiara“,
Co nie zrobiła w powstaniu zawodu.

A teraz bądźmy jednem zwarci kołem,
Abyśmy duchem, czynem silni byli
I dla Ojczyzny pracowali społem,
Byśmy jej nigdy już nie utracili.