Dostojny gościu, wodzu ukochany!
Wita cię Polska z zachwytem radości,
Jako zwycięzcę, co rozkuł kajdany,
Przywrócił Polsce klejnoty wolności.
Jako syn dobry, chowany w rygorze,
Chluba szkolnictwa w wojskowym zawodzie,
Szedłeś odważnie w bitew krwawe morze,
Walcząc, by ducha podtrzymać w narodzie.
Tyś bohaterem na arenie świata,
Sam Bóg prowadził nad Marną Twe kroki
Jak lew walczyłeś długie cztery lata,
My ci składamy za to hołd głęboki.
Najświętszą sprawę w tej wojnie wygrałeś,
Choć strata syna, zięcia ból zadały,
Nazwisko Swoje szczytnie zapisałeś
W dziejach historii i na polu chwały.
Poznań Cię sercem wita i pamięta,
Co dla nas zdziałał rycerz Chrystusowy,
Francja i Polska to siostry - bliźnięta,
Święty to sojusz — opadły okowy.
Poznań, 5 maja 1923.
Źródło: Moje pieśni, Maria Paruszewska, 1934.