O izraelskiej berło korony,
Dawidów kluczu, Twej obostrzonej
prawice dzieło tam gdzie otworzy,
nie zawrze żaden. I zaś niesporż
odwieść drzwi, gdzie Twój zamek zapadnie.
Pódź, wyważ więźnia, niż głębiej wpadnie,
z straszliwej wieże i ciemnej kłody,
kędy mróz wieczny i zimne lody.