Wiosenko miła, bądź grzeczna zawsze,
nie rozmazuj się deszczem, miej liczko słoneczne
a my, małe dzieciaki, damy ci obietnicę,
że będziemy, jak ty, zawsze grzeczne.
Kochane Lato, ty nasze Lato,
nie chciej skąpić ciepła żadnemu dzieciątku —
a my, dzieci, w zamian obiecamy ci za to,
że będziemy kochały wszystkich bez wyjątku.
Dobrotliwa Jesieni, poczciwa Jesieni,
nie żałuj złotych plonów ze swojego spichrza —
a my, gdy dorośniemy, będziemy starać się o to,
by nędzy nie cierpiała nawet istota najlichsza.
Prze jasna Zimo, bądź dla ludzi strudzonych
wypoczynkiem i radością po trudzie —
a my ci przyrzekamy, że gdy duzi będziemy,
to pociechę i pomoc z nas będą mieć ludzie.