Nie mów o sobie, iżeś już zwyciężył,
póki prócz słów twych chełpliwego dźwięku
niema świadectwa, iżeś świat miał w ręku
i moc duchową przeciw niemu tężył.
Niechaj zwycięzcy siłę niezmożoną
chwalą wzniesione góry lub zwaliska;
pókić twa sława w uściech jeno błyska,
tyś się w snach dziecka z światem mierzył pono!
Mocą nad moce jest zwyciężać cicho
i bez burz ryku bory kłaść pokotem,
a najwspanialszą dusz potężnych pychą
jest nie być gromu swego pustym grzmotem,
lecz czekać, iżby rozkruszone skały
padając, echo piorunowi dały.