1. Panie, w ofierze Tobie dzisiaj składam,
Wszystko, czym jestem, wszystko, co posiadam!
Ty wiesz najlepiej, żem nędzny, ubogi,
Żyje wśród smutków i żalu i trwóg.
Goniąc i tęskniąc za duszy pokojem,
Nadzieją moją i zbawieniem moim:
Jest ta myśl błoga, jest ta myśl droga,
Że matką moją jest Matka Boga.
2. Kiedy krzyż ciężki na me ciało padnie,
A duszę jeszcze cięższy krzyż owładnie.
I pusto wewnątrz i zewnątrz tak sucho,
A w duszy ciemno, a w sercu tak głucho.
I usta milczą, w milczeniu katuszy,
Jedyną ulgą dla zbolałej duszy:
Jest ta myśl...
3. Lecz gdy ostatnia wybije godzina,
Co całą przeszłość jasno przypomina.
A to wspomnienie nasze myśli miesza,
I serce drażni, ale nie pociesza.
Któż od rozpaczy człowieka zasłoni?
I któż litości skarby mu odsłoni? .
Jedna myśl tylko, jedna myśl błoga,
Że matką moją jest Matka Boga!