Krzysztof Morsztyn tu leży z Raciborska tego,
Tu żona i potomstwo pochowała jego.
Zmarł światu, ale Bogu będzie żył na wieki,
Bo się Jego na świecie dosłużył opieki.
W tym grobie zacne jego ciało odpoczywa,
Ale spraw jego sława z niebiosy zrównywa.
Ziemia ziemię, a dusza jego zasię ciebie
Do sądnego dnia czeka, martwe ciało, w niebie.