Wiatr szumiąc drzewa wywraca, I lodem kwiateczki ścina... Ach! Gdzież się teraz obraca Moja nieszczęsna dziecina? Widzę ją — jak pod drzewami, Samotność swą opłakuje, I wzrokiem brzemiennym łzami, W bezmierną noc się wpatruje...
Czytaj dalej: Do mojej matki – Heinrich Heine
Najczęściej czytane utwory w naszym serwisie
