Nie widzę Słońca

[Berenika97]

Nie wiem kiedy świat zgasł tak szybko we mnie

I barwy w szarość nagle się zmieniły.

Ktoś mgłą przysłonił oczy tak podstępnie

Że dni i sny się w jedno połączyły.

Wciąż zapominam, że dzień się zaczyna,

A świat nie może powstać z samej ciszy.

Że życie lepić trzeba jakby z gliny,

Z ruchu i z tego, co się wokół słyszy.

„Spójrz, jakie słońce!” – mówisz do mnie rano,

Gdy żaluzjami zrywasz cienie ze ścian.

Ja widzę tylko pustkę – tę niechcianą,

Gdzie linie mroku to ślady dawnych ran.

 

[Berenika97]

@Łukasz Wiesław Jasiński

 

Serdecznie dziękuję! :)

 

 

@Migrena  

Serdecznie dziękuję! Cieszę się, że jesteś i że moje próby pisania wierszy rymowanych podobają Ci się. Serdecznie pozdrawiam. :))) 

 

 

 

Edytowane 12 godzin temu przez Berenika97 (wyświetl historię edycji)

[Berenika97]

@Simon Tracy  @Omagamoga   Bardzo dziękuję! :) 

@huzarc  Bardzo dziękuję! :)

[huzarc]

@Berenika97 Wiersz pozostawia wrażenie czegoś delikatnego i bolesnego jednocześnie. Jak zapis chwili, gdy życie nie tyle się wali, pęka, rozsypuj się na niepowiązane elementy, co po prostu cichnie i blaknie, znika.

[andrew]

@Berenika97

...

wierny przyjaciel 

budzi nie tylko westchnienia 

poda dłoń rozjaśni myśli 

nie zachodzi jak słońce 

 

oddaje się bez reszty 

zabiera... 

w nieskończoność 

świat nie kończy się na ziemi 

tam czas nie płynie 

tam spotyka się marzenia

...

Pozdrawiam serdecznie

Miłego dnia 

 

[Annna2]

@Berenika97 delikatny bardzo

[Amber]

@Berenika97  Twój wiersz jest nastrojony jak instrument, wybrzmiewa w nim prawda z delikatnością poezji. Pozdrawiam serdecznie.

[Łukasz Jurczyk]

@Berenika97 Bardzo subtelny wiersz. Rymy dodają mu rytmiki. Napisać niebanalne rymy to nie lada sztuka. A Tobie się udało :)

 

Pozdrawiam

[Christine]

@Berenika97

Smutno i prawdziwie o depresji. Piękny wiersz. 

[Berenika97]

@huzarc

Bardzo dziękuję. Pięknie opisałeś to wrażenie - "cichnie i blaknie". Czasem to, co najbardziej boli, nie wybucha, tylko właśnie po prostu znika. Pozdrawiam.

@andrew

Bardzo dziękuję za te słowa. Twój komentarz jest pięknym wierszem. Pozdrawiam.

@Annna2 Ślicznie dziękuję! Pozdrawiam.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Amber

Dziękuję za tak piękny komentarz. "Nastrojony jak instrument" - to cudowne określenie. Bardzo sobie cenię Twoje słowa. Pozdrawiam!

@Łukasz Jurczyk

Bardzo dziękuję! Cieszę się, że udało mi się. :)) Tym bardziej, że nie mam wprawy w pisaniu takich wierszy. :) 

@Christine

Bardzo dziękuję! 

[bazyl_prost]

@Berenika97 fajna ta granica snu i jawy gdy żaluzje zrywają ciemność ze ścian, słońce zawsze widać chyba że jest noc to wtedy nie widać , są inne gwiazdy choć teraz  daleko

Edytowane 5 godzin temu przez bazyl_prost (wyświetl historię edycji)

[violetta]

@Berenika97 melodyjnie :)

[Berenika97]

@violettaBardzo dziękuję! :) 

[violetta]

@Berenika97 przyjdzie piękny dzień :)

[Berenika97]

@violetta

Na pewno! :)

[Marek.zak1]

@Berenika97 Tak mają ludzie zranieni, których świat zgasł, zdołowani, których własne ciemności nie są rozpraszane blaskiem słońca, poranną kawą ani niczym innym. Bardzo pięknie to opisałaś, a wierzę, że autorka nie ma nic wspólnego z peelką. Pozdrawiam wieczornie. 

[A.Between]

@Berenika97 podoba mi się .