huzarc

@Andrzej_Wojnowski Słynna nasza brawura, czyli fizyczna manifestacja wolności, przekorność nic nie mająca wspólnego z rozsądkiem, czyż nie mają one związku z chaosem. Pozdrawiam.

Wszysto już się dzieje, więc cieszmy się sielkością przed burzą... nieizidentyfikowane aparaty latające sobie pod Warszawą już krążą i obserwują, tajne dokumenty na czas W już się tworzą. Zyczę wszystkim wytwałości.

@Dragaz dusza uwiera, ciało zmusza, a prawda o tym jest obosieczna:) pozdrawiam

@agfka Dziękuję za okazaną mi wnikliwość:) Gdy rzeka płynie nic nie jest pewnego, poza jej ruchem, ukierunkowanym, acz nie stałym. U jej brzegów, których strzegą, u rubieży tego co ostateczne, a zatem graniczne, ostateczne, stroją właśnie dwie strony uwikłane w to co pomiędzy nimi, w konflikt, który wciąga, jak żywioł, spłukuję narastający brud złożonej proweniencji. Strony są sobie sprzeczne, wrogie, reprezentują odmienny pogląd na temat sensu i celu zmagań, własnej wartości i poświęcenia, ale oś, która ich dzieli jest wspólnym odniesieniem, niszczycielskim, a zarazem oczyszczająca i pochłaniającym. Pozdrawiam.

@Andrzej_Wojnowski Dzięki za pochlebną recenzje. Pozdrawiam.

Droga przez piekło wiodła Oboma brzegami rzeki Między wschodem a zachodem Cmentarzami zbolałego gruzu Gdzie czarne ptaki Wydziobywały szczątki Mięsa w ze szczelin rozerwanej stali Oddech śmierci przegarnia piasek codzienności W biodrach klepsydry czasu Ale przyjdzie taki dzień Gdy korzenie drzewa przerosną pod granicami Zaczepione życiem o ziemię pamiętającą ból I zawieszone zielonością życia W nieskończonym błękicie wieczności

Nie możesz umrzeć Jesteś nam potrzebny Do śmierci Banalnej Zbilansowanej Sumą odsetek i kapitału Heroicznej Wyszczególnionej W tabeli rannych i zabitych

@Pan Ropuch nieważne gdzie, byle do góry...

@viola arvensis Autentyczne piękno słów pisanych językiem przyjemnych wrażeń obserwacji z świata, który ma potrafi maskować świetnie swoją barbarzyńską brzydotę... pozdrawiam.

@Somalija Nic tak nie przyciaga jak iluzja, że może być lepiej i inaczej, niż jest namacalne w istocie. Pozddawiam.

sobie na samotność musMężczyzna musi Mężczyzna musi Pozwolić sobie na samotność On ciągle musi Gdy woła go milczenie W rozsadach brudnej nocy Kapiącej warkoczami deszczu O myśli wyryte w bruzdach czoła Historia jest nadal żywa A bóg martwy Jak ciało dobite do krzyża Nie łotry a czarne anioły Podnoszą horyzont zdarzeń Zaplatając nieoznaczone Słowa o jakie przychodzi Grać i się bić pojutrze I wówczas świt jest przekleństwem Znana jest odpowiedź Słońca ocierającego się o słońce Porażone kwiaty zmieniają się W szklane bryzgi krwi Papilotem ognia oślepiają powieki Beztroskie dni niepamięci Osypują kurhany nad wspólnym losem Czekamy Albo umrzemy albo wymrzemy Liczby są zawsze bez litości dla nas

@emwoo od razu tam warsztat;) pozdrawiam

@Somalija dzięki, jeszcze raz:) i wzajemnie.

@Somalija dziękuję:)

@Somalija oczywiście, do przodu i do góry, takie czasy...

@Somalija ja tam zupełnie nie wiem, prowadzę bardzo cnotliwe życie:)

@Somalija Byłem w niebycie. Nowe wyzwania zdominowały mnie, bo czasy jakie są widać, słychać i czuć...

Uff, reszta jest ciszą i błogim milczeniem. Pozdrawiam:)

Tak patrzę i sobie czytam... pozdrawiam:)

Zgrabne, jak na moje podniebienie ciężkostrawne, pozdrawiam:)

Jak miło, znowu posłuchać...

@A-typowa-b dzięki:)

@violetta ktoś musi stać w szeregach NATO, ktoś musi miotać rakiety. Niestety mamy tendecje do mówienia ktoś i szukania palcem, onego ktosia. A czas taki, że ktosiów nie ma, jesteśmy My . Czas moralnej wygody się skończył, nie z naszej winy, ale teraz od nas zależy brzmienie wyroków historii, które ją ocenią.

@lena2_ Najcenniejszy dotyk odciskuje się papilarnie zapisem emocji w pamięci. I chce być ponownie przeżywany.

@janofor nie zabezpieczam się, nie izoluję, bezgraniczna osmoza wzmaga przyjemność:)