„Retoryka” to traktat Arystotelesa poświęcony sztuce perswazji, stanowiący jedno z najważniejszych dzieł w historii retoryki i filozofii. Powstały w IV wieku p.n.e., podzielony na trzy księgi, omawia istotę retoryki, jej funkcje oraz podział na trzy rodzaje mów: sądowe, doradcze i popisowe. Arystoteles analizuje sposoby argumentacji, wpływ emocji na odbiorców oraz zasady stylistyki i kompozycji wypowiedzi. Traktat ten wyznaczył fundamenty retoryki jako nauki, a jego koncepcje – w tym etos, patos i logos jako trzy filary skutecznej perswazji – wpłynęły na rozwój teorii komunikacji i pozostają aktualne do dziś.
