Imię, na smutnym wyryte głazie,
Czułego przechodnia zatrzyma,
A i Ty w druhów Twoich obrazie
Na mój wiersz rzucisz oczyma.
Wspomnisz: wichr, który z północy zlata,
W zapadłą uniósł mię stronę,
Choć moje ciało na krańcu świata -
Serce mam w Litwie złożone.