Człowiek wciąż marzy o czymś, na coś czeka,
Buduje zamki nadziei na lodzie
I wiecznie kreśli miliony na wodzie,
Bo taka jest już natura człowieka.
A po doznanym najczęściej zawodzie
Przeklina los swój, jęczy i narzeka —
Człowiek wciąż marzy o czymś, na coś czeka,
Buduje zamki nadziei na lodzie.
Z cudownej bajki o skarbach Sezama
Już tylko zbójcy zostali na świecie.
Choć znasz zaklęcia chowane w sekrecie,
Żadna się na nie otworzy brama.
To tylko w życiu swoim zdobędziecie,
Co wypracuje wasza praca sama —
Z cudownej bajki o skarbach Sezama
Już tylko zbójcy zostali na świecie.
Źródło: Ogród Życia, Henryk Zbierzchowski, 1935. Wiersz został unowocześniony.