Są ludzie wielcy umysłem i pracą,
Którzy dziełami swymi świat bogacą,
Lecz jak to robią, nikt z ludzi nie słyszy,
Bowiem swą wielkość wykuwają w ciszy.
Lecz są i tacy, którym własny ozór
Nadaje pracy i zasługi pozór,
I którzy sądzą, że krzykiem i wrzawą
Potrafią zdobyć do wielkości prawo.
Człek i instrument mają już w zarodku
Te same prawa dźwięku i harmonii:
Cymbał — im bardziej jest pusty w swym środku,
Tym głośniej dzwoni.
Źródło: Ogród Życia, Henryk Zbierzchowski, 1935.