Gdy byłeś zdradą karmiony,
Bądź wierniejszy jeszcze,
A kiedy duch twój na śmierć zasmucony,
Chwyć struny wieszcze.
Pieśń bohaterska dźwięczy, wzrusza
Jak płomień, człowiecze!
Stopnieje gniew, a twoja dusza
Słodko krwią ociecze.
Źródło: Moje pieśni, Maria Paruszewska, 1934.