Już z miasta pędzą

Już z mia­sta pę­dzą hu­za­ry,
A na ich cze­le do­bo­sze,
Ja wra­cam luba do cie­bie,
I wie­niec róż ci przy­no­szę.

To mi roz­gar­diasz do­pie­ro!
Żoł­dac­two wszyst­ko za­bie­ra...
Ba! Na­wet w two­im ser­dusz­ku.
Była cza­so­wa kwa­te­ra!