*** (Gdym utracił moją drogę)

Gdym utracił moją drogę
Śmiechu zapomniały usta;
Szyderstwo wyrwie rzecz pusta,
Ale już śmiać się — nie mogę.

Gdym utracił moją drogę,
Płakać zapomniały oczy;
I serce boleść mi toczy,
Ale już płakać — nie mogę.

Czytaj dalej: Do mojej matki - Heinrich Heine