Niebieskiego dworu Pani!
Do Ciebie z płaczem wołamy,
Ewy synowie wygnani,
Litości Twojej żądamy.
Ty najbliższa Twego Syna,
Powiedz Mu o naszej doli!
Niech wad naszych zapomina,
Lepszego bytu pozwoli.
Matko, my dziećmi Twojemi!
Patrz na stan nasz, nie na wino.
Módl się za nami grzesznemi
Teraz i w śmierci godzinę.