Jakby grzybów

Jakby grzybów radnych panów;
Na pohybel wszyscy gonią,
Stek rycerstwa, huk hetmanów!
A zębami z trwogi dzwonią;
I parlament postępowy
To stonoga a bez głowy,
Z niego taka korzyść czysta:
Miast jednego osłów trzysta.