Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Przecież nie wszedłem w ciebie
zbyt szybko. Owszem, na pierwszy rzut
oka wygląda to jak niedbały romans
butelki z winem. Ale przecież o to
w tym wszystkim chodzi, słodkie
nadinterpretacje powinny dzielić
pierwszy akapit.

Zauważ, że brak ci pierwszych
oznak nagości, średniowiecznego wstydu
odzianego w błędy ortograficzne
z dużej litery. Miałaś być
piękna, płynnie poruszać się między
ars poetica a in medias res , znaczyć coś więcej
niż o miłości raz jeszcze.

Jednak jesteś ponad to. Usilnie
wmawiasz mi, że bóg ma znaczenie
dopiero po przecinku, nawet jakościowo,
że technika to wymysł inżynierów, którzy
nie mieli w dłoni prawdziwej kobiety.

A przecież nie wszedłem w ciebie
zbyt szybko. Zanim do czegokolwiek
doszło zaciąłem się na klamrze
spinającej piersi.

Opublikowano

Nie oceniam wiersza, ale odkrywczo zapodam, że sentencja kursywą powinna być, albo mogłaby być, albo dobrze byłoby, gdyby była ;P
Pozdrawiam

Opublikowano

Zanim do czegokolwiek
doszło zaciąłem się na klamrze
spinającej piersi.


pointa mnie nie przekonuje i nie podoba mi się :)
trochę uwag mogłoby się znaleźć, ale dziś chyba nic konstruktywnego nie napiszę - postaram się wrócić.

ładnie płynie, z górnej półki.

serdecznie
Marta

Opublikowano

Wiersz przegadany, małoobrazowy i dlatego bez klimatu....
Chciałbym przeżyć to uczucie, o którym piszesz, ale ty je w sposób oschły opisujesz, a ja chę je odczuć, doznać, a nie czytać o nim....

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



A dyć ten tekst właśnie taki jest i taki miał być :) On nie jest o przeżywaniu uczuć, zresztą sam tytuł na to wskazuje. Wszystkie błędy w nim zaistniałe są umieszczone z premedytacją.

Pozdrawiam
Opublikowano

tak to jest z tymi poetkami
wyczulone to to na formy i szaty graficzne
tudzież znaki i inne akcenty
i o jakichś wyższych tematach ciagle się domaga gadać

zgrabny wierszyk i ciekawy
bardzo trafnie skojarzyłeś erotykę z interpunkcją
wychodzi poetka jak żywa

(uważaj na nie)
pozdraaa

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @NelaMocny przekaz, dużo emocji i piękny ostatni wers - o sensie bólu. Bardzo mi się podoba Twój wiersz. 
    • @Relsom @Berenika97 @Roma Bardzo dziękuję za tak ciepłe komentarze:):)
    • @MIROSŁAW C.Bardzo dziękuję! Wiatr, odwieczny hulaka.  Nie zna drzwi ani zaproszenia, Wpada zawsze bez pozdrowienia Raz poetą, raz psotnikiem, Głośnym jest osobnikiem! @Jacek_SuchowiczBardzo dziękuję!    Wiatr figlarz choć nie ma rąk uwodzi sukienki, pranie rozwiewa i nagle ... zwiewa.   @violettaŚmieszek i urwis jakich mało! Bardzo dziękuję!  @RomaBardzo dziękuję! Pachniało burzą i ogrodem, gdy zawitał ten urwis z ogromną energią, narozrabiał nieźle :) Pozdrawiam.   @Annna2Bardzo dziękuję!  @RelsomBardzo dziękuję!   Też go czuję, jakby niósł coś więcej niż powietrze — tchnienie siły, zapach wolności, puls natury. To niesamowite, jak potrafi poruszyć nie tylko firany, ale i duszę. @MigrenaBardzo dziękuję! @Migrena Cisza — Twoja ulubiona, a taka potężna. Nie potrzebuje krzyku, by poruszyć. Wystarczy jedno zdanie, jeden szept między wersami  i nagle w duszy robi się przestrzeń. To w niej dzieją się prawdziwe cuda.
    • @Roma Ależ mnie zaskoczyłaś! :))) Nie spodziewałam się, że taka prosta czynność, jak wspólne czytanie wierszy, dostarczy tak pięknych słów. Mój luby był i jest pierwszym czytelnikiem tego, co napiszę. Już dawno zwolniłam go ze stanowiska recenzenta (był i jest kompletnie nieobiektywny!). Dlatego "męczę go" wierszami innych autorów, tych, których sama cenię.:)) Ale "jego męka" i moja przyjemność z czytania, połączyły się w fajną formę wspólnego spędzania czasu. I to tylko tyle. Natomiast cieszę się, że Ty się cieszysz jako autorka niebanalnego i nieoczywistego utworu, który wywołał tyle fantastycznych emocji. Pozdrawiam ps. To już nie pierwszy Twój wiersz, który wspólnie podziwialiśmy. Mój małżonek najbardziej zapamiętał "a niech mnie" , nawet powtarza teraz "kurde blaszka!" A ja zastanawiam się, czy nadał mi nowe imię - blaszka.
    • I nastała szaruga przyćmiona jak ból głowy dach dudni w deszczu strugach dnia jednakie połowy   Czas godziny przeżuwa skazany na ściskoszczęk kukułka się wykluwa a w głosie słychać obrzęk   To z wiersza: cóż po chlebie kiedy nie smarowany – w jednym wersie pisany ten cytat tam był – niebem  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...