Półistnienie

[Berenika97]

Objęłaś mnie jak cień,
co zrodził się z żaru.
Twój dotyk był miękki jak zmierzch,
a jednak przecinał myśli

jak ostrze sensu, który się wymyka.

Zamknęłaś mnie w mglistym kręgu,
gdzie czas zwijał się w sobie
jak ranne zwierzę.

I żyję w połowie —
między wiarą a zwątpieniem.
Słowa kruszeją na języku,
a milczenie uczy się mówić za mnie.

Cisza twardnieje,
jak szkło, które oddziela mnie od świata.

Myśli spływają jak deszcz w głąb ziemi,
bez śladu, bez imienia.

 

A ja grzebię w mule dnia,
wydobywam bezbarwne odłamki godzin.

Boję się rozpakować kolejny dzień —
wiem, że możesz powrócić —

melancholio.

[huzarc]

@Berenika97

Wiersz opowiada o wewnętrznym ujarzmieniu przez melancholię, która nie jest tu tylko złym nastrojem, ale pełnoprawną postacią, intymną, wszechobecną i wypalającą człowieka. To uczucie nie niszczy gwałtownie, ale wygasza, tak jak zmierzch wygasza dzień powoli , stopniowo, ale nieodwołanie. Zamykając w ten sposób człowieka na granicy, w półmroku psychiki, w pół-prawdzie i w pół-byciu.

[Migrena]

@Berenika97

 

wiersz pełen smutku, ale i piękna metafor :


"Twój dotyk był miękki jak zmierzch,
a jednak przecinał myśli
jak ostrze sensu, który się wymyka.”

- to cudowne zestawienie łagodności zmierzchu z przeszywającym bólem


"gdzie czas zwijał się w sobie
jak ranne zwierzę.”

- to bardzo zmysłowa i bolesna personifikacja czasu.

jest to studium stanów lękowych i depresyjnych, w których podmiot liryczny balansuje na cienkiej linii między życiem a egzystencjalnym zanikiem, walcząc z personifikowanym cieniem, który definiuje jego rzeczywistość.

Nika.
zostaję z pełną podziwu duszą.....

[Annna2]

@Berenika97  to taki czas, taki czas jest.

Będzie lepiej Berenika. Trzymaj się.

[Marek.zak1]

Ładnie o melancholii, a jak nadchodzi, co melancholicy przechodzą, to jednak jest się bliżej zwątpienia, jak sądzę. Zresztą, nie wypowiadam się, bo melancholia to cecha, czy skłonność, której nie mam, więc ktoś powie, że się nie znam, i będzie miał rację:). Życzę słońca. 

[Alicja_Wysocka]

@Berenika97Między wiarą a zwątpieniem też jest wąska dróżka, taka, co to nie wie w którą stronę 

bliżej, trochę słońca Ci przesyłam 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[andrew]

@Berenika97

...

wczoraj 

niestety odeszło 

czy warto wspominać 

tęsknić 

lepiej w nowej szacie 

układać przyszłość 

jak klocki lego 

ozdobić kolorami wyob

...

Pozdrawiam serdecznie

Miłego dnia raźni 

 

@andrew

Kolorami wyobraźni 

[Waldemar_Talar_Talar]

Witaj - I żyję w połowie —
między wiarą a zwątpieniem.
Słowa kruszeją na języku,
a milczenie uczy się mówić za mnie. - ten fragment wiersza piękną ozdobą

tego wiersza - gratuluje weny - 

                                                         Pzdr.serdecznie.